در مقاله "مراحل صحبت و ارائۀ طرح درمان موثّر ( بخش اول)" به تشریح 4 مرحله اول پرداختبم . در این مقاله ادامه مراحل را تشریح خواهیم کرد. با ما همراه باشید.
*گام پنجم :به زبان اشاره توجه کنید.
به چگونگی پاسخ گویی گیرنده پیام خود توجّه کنید. آیا آنها ارتباط چشمی با شما برقرار می کنند؟
آیا آنها راحت اند یا پریشان به نظر می رسند؟
به یاد داشته باشید که باید به واکنش ها دقّت زیادی داشته باشید، و اگر به نظر برسد فرد با شما ارتباط برقرار نمی کند شما به آرامی نکات زیر را یادآور شوید:
شما پریشان به نظر می رسید. آیا چیزی فکر شما را مشغول کرده است؟
گویا اکنون زمان خوبی برای شما نیست، دوست دارید این مکالمه را به زمان دیگری موکول کنیم؟
به یاد داشته باشید که زمانی که مراجعه کننده به شما توجّهی نشان نمی دهد، دلیل ندارد که به بحث ادامه دهید یا تصوّر کنید که آنان متوجّه شما می شوند. چند لحظه مکث کنید تا دوباره توجّه فرد را جلب کنید وسپس مراحل وبرنامۀ مکالمه یا مشاوره را بیان کنید.
گام ششم:برای فهمیدن واکنش و پاسخ متقابل، سوال کنید.
تنها راهی که می توانید بفهمید پیام شما را به درستی انتقال یافته است، سوال کردن به منظور پی بردن به واکنش متقابل بیمار به صحبت های شماست. بنابراین، اگر می خواهید مطمئن شوید پیام شما واضح بوده، سوال هایی مانند نمونه های زیر بپرسید:
• آیا این توضیحات منطقی به نظر می رسند؟
• نکته برای اضافه کردن دارید؟
• چه احساسی دارید؟
• آیا من به روشنی توضیح دادند یا نیازمند اطلاعات بیشتری هستید؟
*گام هفتم:انرژی مثبت دهید.
از توجّهی که افراد به توضیحات شما داشته‌اند، تشکر کنید. اجازه دهید متوجه شوند که شما قدردانِ همکاری آنها هستید و مجدداً در مورد ارزش اطلاعاتی که داده اید،توضیح دهید.
جنبه های مثبت توضیحات خود را تقویت و تکرار کنید. تکرار هیچ اشکالی ندارد و لازمۀ یادگیری است.
هدف از به کارگیری مهارت های گفتگو، گشودن درهای ارتباطی است نه بستن آنها.
شما می خواهید که پیامتان چنان انتقال یابد که افراد آن را بشنوندو درک کنند. دراین مورد، اطمینان یافتن کار آسانی نیست. فقط با صحبت کردن، نتیجۀ دلخواه را به دست نمی آورید. در صحبت کردن روشی را فراگیرید که دیگران گوش کنند.
به یاد داشته باشید《مهم نیست چه چیزی می گویید، مهم این است که چگونه بیان می کنید.》
