مقابله سازنده

آیا شما از مقابله با دیگران فرار می کنید؟ آیا شما در زمان رویارویی با افراد دیگر به خاطر اینکه  ممکن است احساساتشان خدشه دار شود و عصبانی شوند عصبی می شوید؟
مخالفت مثبت همیشه شما را از ستیز دور نمی کند. گاهی نیاز دارید که بیشتر پیش بروید.
رو به رو شدن، بهترین و مفیدترین روش برای ارتباط برقرار کردن در هنگام کشمکش و یا رفتارهای خارج از عرف است. بالا گرفتن بحث و جدل ممکن است اضطراب و عصبانیت ایجاد کند و بر روی بعضی از اعضای بدن اثر منفی بگذارد. اگر شما تصمیم گرفته اید که ارتباط متقابل را به سمت ارتباطی سازنده سوق دهید و یا آن را در همان اندازه نگه دارید، آنگاه ریسک مقابله کردن می تواند به شما کمک کند. به طور کلیّ تحقیر کردن و کنار گذاشتن افراد نتیجه ای نخواهد داشت و کنترل اختلاف نظرها اغلب غیر عملی می شود.
حال شما چگونه باید به طور سازنده با این مشکل برخورد کنید؟ چگونه این باور را در طرف مقابل ایجاد می کنید که رفتار او برخورنده است، بدون اینکه باعث ناراحتی او شوید؟
مشخصّات این نوع مقابله سازنده عبارت اند از:
•به طور فعال گوش دهید تا مطمئن شوید که احساسات و موضوع را به درستی متوجّه شده اید.
•اجازه دهید افراد بدانند که شما به موقعیت و نظر آنها احترام می گذارید.
با بیمار به طور مشخص و خاص برخورد کنید. در مورد مسائل ملموس و مشخص مثل زمان، بودجه، مسئولیت و تعهد و جز آنها با بیمار صحبت کنید.
برای مثال: شما برای روکش کردن دندان های بیماری قرار ملاقات طولانی گذاشته اید. او زمان ملاقات اول را تغییر داده و به سادگی درزمان ملاقات دوم نیز حاضر نشده است، در صورتی که شما در روز قبل با او هماهنگ کرده بودید.اکنون او برای گرفتن وقت و برنامه ریزی دوباره تماس گرفته است.
هماهنگ کننده مطب:
خانم بیمار! به نظر می رسد که توجه به قرار ملاقات هایتان برای شما کمی دشوار است. من فکر می کنم که برنامه شما بسیار پر است. به هرحال باید از شما تعهد بگیرم که در ملاقات بعدی به موقع حاضر می شوید. ما خواستار این هستیم که شما و سایر بیماران به زمان ما احترام بگذارید تا بتوانیم بهترین برنامه درمانی و توجه را برای شما فراهم کنیم.
به سه بخش کشمکش توجّه کنید:
• رفتار های بیمار را خلاصه کرده و نتیجه آن را به او منتقل کنید.
• به بیمار اطلاع دهید که از ازدحام در برنامه ها و گرفتاری های او آگاهی دارید.
• در مورد تغییراتی که لازم است بیمار در رفتارش بدهد، به طور جدی و هوشمندانه و زیرکانه برخورد کنید.
هدف 《منشی》 آسیب زدن به بیمار، شرمسار کردن او و در نهایت دور کردن او از مطب نیست.
اگر بیمار به گونه ای رفتار کند که برای منشی و یا کل تیم درمانی مشکلی پدید آید، مسئولیت منشی این است که رفتار نامناسب بیمار را به او نشان دهد.
اگر این کار به طریقی انجام شود که بیمار تاثیر رفتار نامناسب خود را بر روی افراد دیگر ببیند و درک کند، آنگاه برای تغییر رفتارش تشویق خواهد شد. اگر به بیمار اجازه دهید که در مورد برنامه ملاقات ها همچنان به رفتار گذشته خود ادامه دهد و به سادگی زمان های تعیین شده را نادیده انگارد، نه برای مطب سودمند است و نه برای خود بیمار.
ممکن است شما بگویید:《در هر صورت ما به او احتیاجی نداریم. اگر او احترام کافی به قرار ملاقاتهایش نمی گذارد، ماهم مانع از رفتن او نمی شویم و زمان خود را صرف کسانی می کنیم که احترام کافی برای زمان ما قائل هستند.》
اما من شما را تشویق می‌کنم که تلاش کنید و به طور سازنده با مشکلات روبرو شوید.
بدانید که افراد موفق کسانی نیستند که مشکل ندارند، بلکه کسانی هستند که یادگرفته اند که به طور موفقیت آمیز با مشکلات برخورد کنند و آنها را برطرف سازند.

 

منبع: کتاب رابطه بهتر نتیجه برتر( اصول مدیریت صحیح در مطب های دندانپزشکی)
نظرات کاربران

شما میتوانید نظر خود را در مورد این مطلب بیان کنید.

ایمیل شما منتشر نخواهد شد.
حروف بزرگ و کوچک یکسان است.