در هنگام مصاحبه اولیه باید پرسش‌های کلّی پرسیده شود تا بیمار بتواند به ما بگوید چه می‌خواهد و این نقطه آغاز احساس اعتماد و ارتباط متقابل است. شما باید با سوال کردن کنترل مصاحبه را در اختیار داشته باشید، اما در همان حال باید به بیمار این احساس را منتقل کنید که در حقیقت او کنترل کننده واقعی است.
سوالاتی که می توانند موجب رسیدن به نتیجه دلخواه شوند، شامل موارد زیرند:
•چگونه می توانم به شما کمک کنم؟
•تصمیم شما برای دندان ها، دهان و لبخندتان چیست؟
•چه چیزی را درمورد دندان هایتان بیشتر دوست دارید و چه چیزی را کمتر؟
•اگر بتوانیم چیزی را در لبخندتان تغییر دهیم، اولویت شما چه خواهد بود؟
وقتی یک سوالی می پرسید، بسیار مهم است که توقف کنید و گوش دهید. برای بیمار تکرار کنید که از حرف هایی که او زده است، چه شنیده اید. این عمل نشان می دهد که شما به وضوح و دقیق در حال شنیدن هستید. مهارت های شنیداری شما در اینجا بسیار مهم اند. شما نباید ارتباط ایجاد شده را با پریدن در میان حرف بیمار مخدوش کنید. شما به دنبال یافتن انگیزه های احساسی او هستید.
•یاد بگیرید چگونه سوال کنید و چگونه به ایده های بیمار خود گوش دهید.
•به اختلاف بین افراد احترام بگذارید.
•احساس نیاز فرد را شناسایی کنید.
•آماده باشید که این نیازها را برآورده کنید.
کسی را نمی توان مجبور به تصمیم گیری کرد، اما با طرح پرسش های صحیح می توان اورا برای تصمیم گیری راهنمایی کرد.
