جایگزین کردن دندان‌های از دست رفته

Replacing Missing Teeth

برخی اوقات دندان‌ها به عللی از جمله پوسیدگی شدید، بیماری‌های لثه و بافت نگهدارنده یا در اثر ضربه از دست می‌روند. البته بعضی مواقع هم جوانه دندان‌ها بطور مادرزادی وجود نداشته و رویش نمی‌کنند. در این صورت بهتر است فضای ناشی از فقدان دندان‌های مزبور به نحوی پر شود.

روش‌های جایگزین کردن دندان‌های از دست رفته به شرح زیر است:

● قرار دادن پل یا بریج(Bridge)

از این جهت به این روش پل می‌گویند که از دو دندان مجاور ناحیه بی دندانی به عنوان پایه استفاده شده و یک یا چند دندان به فضای بین آنها اضافه می‌شود. پل‌ها یا ریج‌ها از لحاظ ساختار به چند دسته تقسیم می‌شوند:

الف) بریج‌های عادی که دندان‌های پایه مجاور ناحیه بی دندانی روکش شده و یک یا چند دندان به وسط آنها اضافه می‌شود.

غالبا قسمت داخل یا اسکلت بریج‌ها از جنس فلز است تا استحکام کافی داشته باشد و روی آنرا با چینی می‌پوشانند. جنس فلز این بریج‌ها متفاوت است، ولی بطور کلی می‌توان از آلیاژهای ارزان قیمت یا آلیاژهای حاوی طلا استفاده کرد. قابل ذکر است که روکش‌های ساخته شده از آلیاژهای حاوی طلا لبه‌های دقیق تری خواهند داشت، ولی از طرف دیگر، قیمت آنها نیز بالاتر است.

امروزه بریج‌های بدون فلز نیز طراحی و ساخته شده اند. با وجود آن که بریج‌ها زیبایی بیشتری دارند، ولی استحکام آنها به اندازه بریج‌های حاوی فلز نمی‌باشد.

ب) بریج‌های محافظه کارانه (Conservative Bridges )

در این بریجها دندان‌های پایه روکش نمی‌شوند و این یکی از محاسن آنها است. برای اتصال دندان اضافه شده با پایه‌های مجاور می‌توان از بالچه‌های فلزی یا کامپازیتی استفاده کرد.

از جمله بریج‌های محافظه کارانه می‌توان به مریلند بریج و اینلی بریج (Inlay Bridge ) اشاره کرد. در این بریج‌ها دندان‌های مجاور ناحیه بی دندانی به اندازه یک پرکردگی کوچک تراش خورده و نسج سالم آنها تا حد ممکن حفظ می‌شود.

این بریج‌ها برای جایگزین کردن یک تا دو دندان مناسب هستند، ولی استحکام لازم برای جایگزینی بیش از دو دندان را نداشته و در این مورد باید از بریج‌های عادی فلز دار یا از ایمپلنت (Implant ) برای جایگزین کردن دندان سود جست.