ایمپلنت

Implant

ایمپلنت میله‌ای از جنس تیتانیوم است که داخل استخوان فک در ناحیه دندان از دست رفته کار گذاشته می‌شود.این میله پس از مدتی بین 6 هفته تا 6 ماه بر حسب نوع بستر استخوانی و نوع ایمپلنت، با فک جوش می‌خورد و می‌توان روی آن دندان گذاشت. جراحی ایمپلنت عموماً با بی حسی موضعی و داخل مطب انجام می‌شود و عارضه خاصی ایجاد نمی‌کند.

برای اینکه شخصی کاندید خوبی برای ایمپلنت باشد، باید شرایط زیر را دارا باشد:

1- استخوان ناحیه مورد نظر باید از لحاظ قطر، ارتفاع و تراکم آمادگی کافی داشته باشد.

2- بهداشت بیمار در حد بالا بوده و بیماری لثه نداشته باشد.

3- بیمار از  استعمال دخانیانت خودداری کند.

4- بیمار از لحاظ و ضعیت بدنی سالم بوده و مبتلا به دیابت پیشرفته، سرطان و سایر بیماری‌های محدود کننده نباشد.

نگهداری‌های پس از ایمپلنت :

پس از قرار دادن ایمپلنت رعایت بهداشت باید به نحو احسن انجام شود.اگر نه، لثه و استخوان اطراف ایمپلنت دچار عفونت شده و ایمپلنت همانند یک دندان طبیعی لق می‌شود و باید خارج گردد.

● پروتز‌های روی ایمپلنت (Implant Supported Prostheses )

 در مواردی که فقط یک دندان از دست رفته باشد، می‌توان دندان مورد نظر را با قرار دادن یک ایمپلنت جایگزین کرد.ولی اگر تعداد دندان‌های کشیده شده زیاد باشد، می‌توان از ایمپلنت‌ها به عنوان پایه‌های بریج یا پل استفاده برد.

یگی از موارد مصرف ایمپلنت در بیمارانی است که سال‌ها است دندان‌های خود را از دست داده اند و از دندان مصنوعی استفاده می‌کنند.در این موارد دندان مصنوعی فک پایین به مرور زمان در اثر تحلیل استخوان فک، لق می‌شود.

بهترین راه درمان چنین بیمارانی قرار دادن حداقل دو ایمپلنت در ناحیه دندان‌های نیش فک پایین است که روی آنها دو گیره نصب می شود و این گیره‌ها داخل دندان مصنوعی قفل شده و از لقی آن جلوگیری می‌کنند.