فرایند سفید کردن با این هدف طراحی شده عوامل اکسید کننده را قادر به رسیدن به نواحی خاصی از مینا و عاج نماید و در این بافت ها امکان انجام واکنش شیمیایی را فراهم سازد(تصویرزیر).
تصویر 1: تغییرات شیمیایی رنگدانه های دندان در طی بلیچینگ.
هیدروژن پراکساید به علت وزن مولکولی بسیار اندک داخل ماتریکس س ارگانیک مینا و عاج منتشر می شود، سپس حلقه های کربنی رنگدانه ها را باز کرده، آنها را به زنجیره های سبک ورق رنگی روشن تبدیل می کند. ترکیبات دارای پیوند دوگانه کربنی نیز زردرنگ هستند که که بر اثر تبدیل به گروه‌های هیدروکسی(فاقدرنگ)،
باعث سفید شدن دندان میشوند.به علاوه بلیچینگ نه تنها بدرنگی هارا از داخل دندان برمی دارد، آن را روشن تر میکند. (تصاویر 1 و 2)
تصویر2: تغییر مولکولی ساختمان دندان درطی دوره بلیچینگ.
