لیزرهای دندانپزشکی از سوی برخی از سازندگان برای کاربرد در فرایند بلیچینگ پیشنهاد می شوند. لیزر انرژی زیادی فراهم می کند که موجب عملکرد بهتر و سریعتر هیدروژن پراکساید شده، آزادسازی ماده اکسید کننده را بهبود می بخشد.
انواع لیزرها و مدت زمان تابش آن ها می‌تواند آثار متفاوتی بر فرایند بلیچینگ بگذارند. در واقع لیزر نوعی منبع حرارتی برای فعال کردن عامل سفید کننده است و مزیت کاربرد آن فراهم سازی حرارت با سرعتی بیشتر می باشد. البته قیمت زیاد دستگاه های لیزر برای ایجاد حرارت و به دنبال آن هزینه بیشتر بلیچینگ، قابل تامل است.
کاربرد لیزر دیود(Diode) باطول موج ۹۸۰و ۹۴۰-۸۱۰ نانومتر به مدت ۳۰ ثانیه باعث فعال شدن ماده بلیچ می شود.
در این حالت ژل سفید کننده به مدت ۳ دقیقه روی سطح دندان باقی می ماند، سپس شسته می شود، این عمل برای ۴ تا ۶ تکرار می گردد.
روش دیگر استفاده از لیزرCo2 است که باعث نفوذ عمیق تر پراکساید به داخل بافت دندان می شودکه البته حساسیت و تحریک پالپی بیشتری را هم به دنبال دارد و توصیه نمی شود.(تصاویر 1 تا 7)
تصویر1:تعیین رنگ اولیه دندان ها.
تصویر2: قراردادن ماده محافظ لثه.
تصویر3:قراردادن ماده بلیچ روی دندان ها.
تصویر4: دستگاه لیزردیود (Sirolase Advance(Sirona.
تصویر5:تاباندن نور لیزر به ماده بلیچ.
تصویر6: تعیین رنگ مجدداز دندان ها درکنار نمونه رنگ قبل از کار.
