اگر در مورد تفاوت های شخصیتی مطالعه شود،بسیاری از مشکلات برطرف خواهند شد. وقتی یک فرد با شما متفاوت است و احساسات درونی او با احساس درونی شما فرق می کند، به این معنی نیست که یکی از شما درست و دیگری اشتباه رفتار می کند، تنها به این معنی است که شما عقاید مختلفی دارید یا اینکه اهداف فرد دیگر برای شما آشکار نیست. عدم درک این مسئله ممکن است به مشکلات زیاد و یا ترس منجر شود.
رفتار سخت و حالت تدافعی اغلب ناشی از ترس است. یک شنونده خوب به فرد اجازه می دهد تا احساسات خود را بیرون بریزد و او را به گفتن آنچه در دل دارد، تشویق می کند. درک فرد بدون محکوم کردن عقیده و افکار او باعث کاهش تنش در او می شود و ترس او را کم می کند و یا از بین می برد.
درست ارتباط برقرار کردن، شنونده خوب بودن و تمایل به شنیدن صحبت های یک فرد، یعنی احترام گذاشتنِ به او . تشویق به بیان کردن عقاید بیمار بدون قضاوت در مورد آنها باعث آرام تر شدن بیمار می شود. بیماری که ممکن است دوستی وفادار برای مطب شما باشد. دراینجا به بررسی چهار سبک شخصیتی می پردازیم:
فرد(صفرائی)تندخوو
آتشی مزاج: شخصیتی که خواستار کنترل و هدایت دیگران و به دست آوردن نتایج مورد نظر خود است.
فرد(دموی)خوش بین و امیدوار:شخصیتی که مشتاق توجه و رفتار مثبت است.
فرد(سودائی)افسرده و غمگین: شخصیتی که ذاتاً به دنبال سازگاری و هماهنگی(هارمونی)است.
فرد(بلغمی)آرام وخونسرد:شخصیتی متعادل که خواستار نظم و سازمان یافتگی است.
شناسایی این خُلق و خو ها به شما اجازه می دهد که بدانید هر یک از بیماران شما چه شخصیت منحصر به فردی دارند و رفتار کردن با همه آنان به صورت یکسان و یا ارائه پیشنهاد یکسان و همگون به آنها نامناسب و بی فایده است.
